Hulshorst opende sterker en Vierhouten, tot op het bot gemotiveerd door trainer Van Beek, keek even de kat uit de boom. Al na een minuut of 3 schreeuwde iedereen met een rood shit aan moord en brand voor een strafschop, maar scheidsrechter Vos uit Harderwijk bevestigde de visie van Vierhouter Jan Kroes dat niet hij, maar aanvaller Wilfred Vlijm de eerste overtreding maakte (achterwaarts vasthouden). Deze narigheid bleef Vierhouten dus een keer bespaard zo vroeg in de wedstrijd en de bezoekers zwijnde, daar een strafschop de beste en juiste beslissing leek te zijn voor velen binnen en buiten de lijnen. Aan de andere kant werd Middelkoop diep gestuurd door de meesterlijk opererende Vincent Koordes, de volley van Middelkoop ging echter ruim voorlangs. Al na een kwartiertje voetbal wist de thuisploeg het overwicht uit te drukken in een doelpunt. Wilfred Vlijm kwam door op links en zijn voorzet werd door de volledig vrijgelaten Mark Pap van dichtbij hard en tegendraads binnengeknikt, 1-0. Een tik voor Vierhouten en de verder zeer goed spelende gelegenheidsback Landkoer maakte zijn enige fout van de wedstrijd door niet goed naar binnen te knijpen. Even leek Hulshorst door te trekken, maar 5 minuten later was de voorsprong als sneeuw voor de zon verdwenen, sterker nog, de gastheren keken zelfs tegen een achterstand aan. De beul had ook een naam, Jelle Kroondijk. De linkshalf profiteerde eerst van een goede voorzet van uitblinker Kroes, die door Middelkoop nog beroerd werd. Kroondijk schoof de bal beheerst via de binnenkant van de paal langs doelman Peter Brummel, 1-1. Hulshorst was de kluts helemaal kwijt en bij dom balverlies direct na de aftrap op het middenveld nam Diego Berghuis over en speelde Middelkoop vrij. De getruukte Middelkoop had op zijn beurt een schitterende pass in huis op Kroondijk die ook dit buitenkansje op identieke wijze verzilverde, 1-2. Donkere wolken pakten zich samen boven de Eendracht. De uiterst geslepen maar geblesseerd geraakte Vlijm, met geel op zak wegens commentaar op de leiding werd gewisseld voor Kristian van Olst, een meevaller voor Vierhouten dat met Vlijm de tot dan toe gevaarlijkste Hulshorster naar de bank zag gaan. Niet veel later was arbiter Vos zeer coulant voor de thuisploeg. De frustratie na weer een verloren duel met Landkoer werd doelpuntenmaker Pap te veel, maar Vos bestrafte zijn dom en opzichtige natrappen slechts met geel, waar maar een straf op z'n plaats was. Vierhouten was in het voordeel door het middenveld volledig in handen te hebben. Met name bij balbezit van aanvoerder en dribbelkoning Diego Berghuis werd de paniek zo groot dat men een a twee andere Vierhouters volledig vrij liet staan. Het was aan de Groenwitten zelf dat via Evertse, Smits en Middelkoop de score voor rust al geen 1-3 of 1-4 werd.
/IMG_8810.jpg)
Na rust probeerde Hulshorst de wedstrijd weer over te nemen, maar voetballend gezien kwam de ploeg deze middag te kort om de lakens uit te mogen delen. Met fysiek spel probeerde men een bres te slaan in de groenwitte defensie, maar Paul Bremer gaf geen krimp en was zowel over de grond als in de lucht onverslaanbaar. De aanvallende ruimtes voor de bezoekers werden steeds groter en met name Karley Berghuis en invaller Robin van Zelm, in de rust binnen de lijnen gekomen voor Tom Smits, kregen zeeën van ruimte aangeboden aan de rechterkant. De genadeklap leek rond het uur uitgedeeld te worden. Verdediger Jan van Loo verslikte zich kinderlijk in een dieptebal van Landkoer, werd op snelheid zwaar overklast door Van Zelm, en moest vervolgens toezien hoe de teenager koeltjes en doeltreffend afronde, 1-3. Waar er bij geen enkele aanval in de 2e helft voor gevaar werd gezorgd was het juist een op het oog ongevaarlijk aanval die de aansluitingstreffer op het bord bracht. Bij een dieptepass van Kristain van Olst was Jacco van Olst eerder bij de bal dan de te laat of te langzaam uitkomende doelman Ruben Coenen. Van Olst tikte keurig de 2-3 binnen en bracht weer hoop in de Hulshorster harten. Coenen herstelde zich snel en goed van zijn foutje en tikte een verdwaalde voorzet van Pap netjes over de lat, om vervolgens een op een met Jacco van Olst de bal voor de voeten weg te tikken. Van Olst probeerde arbiter Vos en de cast van “schwalbe de musical” te overtuigen door een strafschop te claimen na wel heel theatraal over de doelman heen te vallen. Koren op de Vierhouten molen, want in plaats van tegen de Groenwitten, leek de thuisploeg meer en meer tegen zichzelf en de scheidsrechter te spelen. Na diverse waarschuwingen was de maat in de 75e minuut vol. Invaller Kristian van Olst benadeelde zijn ploeg door eigen falen weer af te reageren op de leidsman uit Harderwijk, die de aanhoudende beledigingen meer dan beu was en resoluut direct de rode kaart trok, Exit invaller van Olst. De thuisploeg had ook de wissels al verbruikt door Pap en de Zwaan naar de kant gehaald te hebben dus de opties voor trainer Van Gelderen waren met nog 15 minuten en 10 man zeer beperkt geworden. Hulshorst probeerde met man en macht nog wat te forceren, maar kreeg al snel de knock-out om de oren. Een snelle counter via de Berghuisjes en Middelkoop zette de fuik volledig open. De ervaren spits Joachim Evertse heeft voor hetere vuren gestaan, bleef keurig achter de bal die hij via het uitgestoken been van Van Loo in de voeten kreeg en verdubbelde zijn seizoensproductie door voor 2-4 te worden. Scheidsrechter Vos had het ditmaal verbruikt bij grensrechter Klaassen, die Evertse en de 2-4 af wilde vlaggen voor al dan niet vermeend buitenspel. Vos gaf zijn assistent ditmaal niet het voordeel van de twijfel, wees naar het midden en kwam niet meer op zijn beslissing terug. In de slotfase moest goalgetter Jelle Kroondijk geblesseerd afhaken en werd vervangen door vaste invaller Gerwin Schouten. De wedstrijd was gespeeld en er had zelfs meer ingezeten dan 2-4 de laatste minuten, maar de scherpte ebte aan beide kanten weg. Vierhouten had onder toeziend oog van burgermeester Van Hemmen en wethouder Van de Geest voetballend gezien het meeste recht op de overwinning, was de meest gelukkige en bemoeide zich slim niet of amper met scheidsrechterlijke beslissingen. Hulshorst bleek een zeer stugge tegenstander die door met name onvolwassen (maar ook begrijpelijk) gedrag richting de scheidsrechter en te veel persoonlijke fouten de wedstrijd volledig uit handen gaf en Vierhouten in het zadel hielp. Als koning winter het toe staat zullen beide ploegen begin februari de degens weer kruisen, dit maal in Vierhouten. Bij wedstrijden op zich geven resultaten uit het verleden geen enkele garantie, dus de kansen zullen bij aanvang weer fifty-fifty zijn.
Vierhouten mag zaterdag op eigen veld proberen de eerste thuis overwinning van het seizoen in de wacht te slepen tegen Hoevelaken. Hulshorst reist af naar Wekerom waar SDS’55 wacht.